Macie czasem to dziwne przeczucie, że chyba coś jest nie tak, kiedy znajdujecie kunai sterczący wam w plecach, a koło głowy latają wam szurikeny? Ja też nie, pewnie dlatego każdemu przeciętnemu ninja udaje się mnie zaskoczyć – zapraszam na recenzję Tiny Ninjas
W ciszy kosmosu, wokół jednej z wielu przemijających gwiazd, krąży sobie spokojnie asteroida. Małe, nic nieznaczące istotki z odległej planety nazwały ją Klejnotem Amelii. Najbardziej chciwe z tych istotek postanowiły do cna wyeksploatować jej zasoby. Wspólnymi siłami obudowali nieregularny klejnot siatką stacji wiertniczych i satelitów, niczym karykaturalne zdobienia. Teraz przyszedł czas na Ciebie. Stań się kółkiem zębatym i przynieś największy zysk swojej korporacji w eksploatacyjnej Wielkiej Pardubickiej – Darkrock Ventures.
To pierwsza taka sytuacja, kiedy miałem okazję przed zrecenzowaniem wersji podstawowej gry, poznać jej rozszerzenie, które z kolei może też funkcjonować jako samodzielna gra. Tym razem zapraszam na recenzję gry strategicznej rodem z Kanady – Stratos: Light in the Darkness.
Wyniszczona ziemia leżała odłogiem, aż miłujący naturę druidzi postanowili urządzić sobie wyścigi, kto szybciej i lepiej ją naprawi. Zapraszam na rozluźniający pasjansowiec z ciekawymi mechanizmami – Mystic Vale.
Cthulhu, King Kong, Godzilla i kilka innych potworów wchodzi do baru… a potem zaczyna się karczemna bijatyka rodem z Pacific Rim. Ubij pozostałych, albo obłów się najbardziej z całej zgrai. Dzisiaj przypominam wyśmienitą kościankę od Richarda Garfielda – Potwory w Tokio z dodatkiem Doładowanie.
